#တိုးလို့ချစ်မယ် (စဆုံး)
#ဝေလင်းမောင်ရေးသည်
ကျမက ဆုနွယ်ပါ။ အများကခေါ်တာနွယ်ပေါ့။ ကျမက ညိုချောလေးရှင့် ခစ်ခစ်။ ဆံပင်ကလည်း ဒူးလောက်ထိရှည်တယ်။ မြန်မာဆန်ဆန်လေးပေါ့ရှင်။
ကျမမှာအချစ်ဆုံးသူငယ် ချင်းနှစ်ယောက်ရှိတယ်။ လွင်မိုးနဲ့ဒုတိယံတဲ့။ နာမည်တွေ ကအလမ်းတွေ။ သူတို့နှစ်ယောက်နဲ့ ကျမယူနီစတက်တော့မှခင်တာ။ အရမ်းခင်ဖို့ကောင်းတယ်။ ဘယ်လောက်ထိခင်တုန်းဆိုရင် သူတို့နဲ့ တဆောင်ထဲအတူငှားနေတဲ့အထိပဲ။
ကျမကျောင်းစတက်တော့ အများနဲ့ငှားနေတာ။ အခုတော့ ဒီနှစ်ယောက်နဲ့ပဲ တစ်ဆောင်ထဲနေတော့တာ။ ကျမရည်းစားရတော့ ရည်းစားကိုအချိန်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့နာမည်က ကိုအောင်တဲ့။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ကျမမှာ ဘာအတွေ့အကြုံမှမရှိဘူး။ ကိုအောင်နဲ့ရည်းစားဖြစ်တော့ သူက ကစ်ဆင်ဆွဲတာနဲ့ ကျမကစ်ဆင်ဆွဲတတ်လာတယ်။ ကိုအောင်နဲ့ရည်းစားဖြစ်ပြီး တစ်လလောက်ကြာ တော့ ကျမကိုအောင်နဲ့နယ်ကျွံတော့တယ်။ အဲနေ့က ကျမတို့နှစ်ယောက်လည်ပတ်ရင်း မိုးက ဗြုန်းစားကြီးရွာချပါ လေရော။ ကျမတို့နှစ်ယောက်လည်း ကြွက်စုတ်လေးတွေ ဖြဟ်လို့။ ကိုအောင်က လူပြတ်တဲ့နေက ဇရပ်လေးမှာ မိုး ဝင်ခိုတယ်။ ကျမတို့ဇရပ်ထဲရောက်တော့ ကိုအောင်က ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။ မိုးမိထားတော့ ကျမခန္ဓာကိုယ်က ဖုတဲ့ဖောင်းတဲ့နေရာတွေအထင်းသား မြင်နေရတာကိုး..။ ကိုအောင်က ကျမကို ဖက်ပြီး အနမ်း တွေပေးရင်း....
....လှလိုက်တာနွယ်လေးရယ်...။
....ကိုပိုကြီးနော်...ဘာတွေစိုက်ကြည့်နေတာတုန်း..ဟွန့်..။
....နွယ်ကောက်ကြောင်းလေးတွေက လှတာကိုး...။
....ဘာတွေပြောနေတာလည်း ကိုရယ်..နားရှက်စရာကြီး...။
....မရှက်ပါနဲ့ နွယ်ရယ်...ပြွတ်...ပြွတ်...ပြွတ်...
....အွန့်...အွန့်...
ကိုအောင်က အရင်လိုသဘောရိုးနဲ့နမ်းတာမဟုတ်ဘဲ ကျမဖင်တွေကို ပွန်သပ်နေတယ်..။
.....အို....ကိုရယ်...။
....နွယ်လေး...ကိုမနေနိုင်တော့ဘူးကွာ...လာ...ကို့ပေါ်ထိုင် လိုက်...။
သူက ကျမကိုသူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းတယ်။ ကျမသူ့ ပေါ်ထိုင်လိုက်တော့ အောက်ကမာမာအချောင်းကြီးက ကျမထဘီအောက်ကဖင်ကြားကိုလာထောက်နေတယ်။ သူဿျမကိုမျက်နှာခြင်းဆိုင်ထိုင်ရင်းနဲ့ ကျမဖင်တွေကို ပွတ်တယ်။ ဖင်ပွတ်ရင်းနဲ့ ကစ်ဆင်ကလည်းဆွဲနေသေးတာ။ နောက်ပြီး ကျမခါးစက ထဘီစကိုဖြုတ်ချလိုက်တယ်။ ကျမဖင်ပြောင်ကြီးဖြစ်သွားတာပေါ့။ သူက ကျမဖင်အောက်ကနေ လက်လျိုဝင်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ် ကို သူ့လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးပြီးအထုတ်သွင်းလုပ်နေတာ။ ကျမ မှာ ကောင်းလွန်းလို့ညည်းနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ ကို အောင်က သူ့ပုဆိုးကိုဖြေချလိုက်တယ်။ သူ့လီးကြီးက ခြောက်လက်မတော့ကျော်လောက်တယ်။ လီးကတောင် နေပြီး ကျမ ဖင်မှာ အမြောင်းလိုက်ကပ်နေတယ်။
....နွယ်...။
....ရှင်..ကို...။
.....ကို..လိုးတော့မယ်ကွာ...။
....အို....ကိုရယ်...ရှက်စရာကြီး လုပ်မှာဖြင့်လုပ်တာမဟုတ်ဘူး...။
.....အင်းပါ နွယ့်စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကို့လီးကြီးသွင်းချင် နေပြီ...။
....အာ..ကိုကလည်းပြောလေကဲလေပါလား...ကို့သဘော..ကို့သဘော...။
သူက သူ့လီးကြီးကိုလက်နဲ့ထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး ကျမ စောက်ဖုတ်ဝတေ့ပြီး သွင်းလိုက်တယ်။
....ဗြစ်.....။
....အ....ကို...အ...။
.....ဗြစ်...ဗြစ်..ဗြိ....။
....အမလေး...အ...ကိုရယ်နာတယ်...။
.....ခဏပါနွယ်ရယ် နောက်တော့ကောင်းလာမှာပါ...။
.....အင်းပါ...ကိုရယ်...ဖြေးဖြေးနော်..နွယ်တခါမှ မခံဖူး ဘူး....။
....အင်းပါ နွယ်လေးရယ်...။
.....ဗြိ...ဗြိ...ဗြိ...
....ဗြစ်....ဖောက်....။
....အ....အားးးးး...နာလိုကျတာကိုရယျ....ရှီးးးးး။
သူကတော့ ဂရုမစိုက်တော့ပါဘူး။ ကျမစောက်ဖုတ် လေးထဲ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်ဖို့ပဲ အာရုံစိုက်နေတယ်။
......ဗြစ်...ဗြစ်....ဗြစ်....
...ဗြွိ....ဗြိ....ဗြိ....
......ဖွတ်....ဖွတ်...ဗြစ်....။
......အားး.....။ လီးကတစ်ချောင်းလုံး ကျမစောက်ဖူတ်ထဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျမဖြင့်နာလိုက်တာ။
......ဗြစ်...ဗြစ်...ဗြစ်.....
.....ဗြစ်.....ဗြစ်.....ဗြစ်....
.....ဖတ်....ဖတ်....ဖတ်...။
ကိုအောင်က ကျမ အကျီနဲ့ဘော်လီကို အပေါ်လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ နို့တွေကိုမျက်နှာခြင်းဆိုင်ထိုင် နေရင်းစို့ပေးတယ်။ ကျမက သူ့ပေါင်ပေါ်မှာဆိုတော့ မျက်နှာခြင်းဆိုင်အနေထားမှာ ကျမနို့တွေက သူ့မျက်နှာ နဲ့ တစ်တန်းထဲပဲလေ...။
......ပြွတ်...ပလပ်...ပြွတ်...ပလပ်.....
....ဗြစ်....ဖတ်....ဖတ်...ဖတ်...။
သူကနို့လည်းစို့ရင်း အောက်ကလည်းအဆောင့်မပြတ်ဘူး။
......ဗြစ်...ဗြစ်....ဗြစ်....။
....ဖတ်....ဖတ်...ဖတ်....။
....အားးးးအမလေး...အ....အားးးးး။
....နွယ်...ကောင်းလား....ကိုလိုးတာ....။
.....အင်း..ကောင်းတယ်ကို....အားရှီးးးးး။
သူကျမကို အချက်ပေါင်းများစွာဆောင့်လိုးပြီးတော့.........။
......အင့်....အီးးးးးအားးးးးနွယ်ရယ်ကိုပြီးတော့မယ့်...အင့်....အင့်....အင့်....အားးးးကိုပြီး...ပြီးပြီ...ရှီးးးးကောင်း လိုက်တာနွယ်ရယ်....။ ကျမလည်း စောက်ဖုတ်အတွင်း ထဲကတဆစ်ဆစ်နဲ့ ဖြစ်လာပြီး ပန်းတိုင်ရောက်သွားတယ်။ သူ့ကိုဖက်လိုက်ပြီး.....
....အားးးးကောင်းလိုက်တာ..ကိုရယ်....။
....နွယ်ကောင်းတယ်ဆိုရင်...ကိုလိုးပေးမှာပေါ့နော့်။
.....အင်းပါ ကိုရဲ့...အခုတော့ မိုးတိတ်ပြီး ပြန်ရအောင် နော်။
....အင်းပါ...မနက်ဖြန်လည်းကိုထက်လိုးမယ်နော်။
....ဟုတ်..ကို့သဘော...။
ကိုအောင်က ကျမကိုအဆောင်ကိုလိုက်ပို့တယ်။ အဆောင်မရောက်ခင်မိုးထပ်ရွာလို့ ကျမတို့လည်း မိုးထပ်မိပြန်တယ်။ ကိုကအဆောင်ရှေ့ထိလိုက်ပို့ပြီး ထွက်သွား လေရဲ့။ ကျမအဆောင်ထဲဝင်လိုက်တော့ ဟိုနှစ်ယောက် က ထိုင်ပြီးသောက်နေကြတယ်ရှင်။ ကျမလည်း သူတို့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့တယ်။
............................######.........................
ကျတော်ကလွင်မိုးပါ။ မိုးသည်းနေလို့ ကျုပ်နဒ့ ဒုတိယံ နဲ့ ဘီယာလေးသောက်နေတုန်း ဆုနွယ်ပြန်လာတယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ ခါတိုင်းတဲ့မတူဘူး။ လမ်းလျောက်တာ တောင် ကွတ..ကွတဖြစ်နေတယ်။ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်လည်း မူးနေပြီ။ အဲဒါကိုတွေ့ရတော့ ငယံကိုမေးဆတ်ပြ လိုက်ပြီး......
......ဟေ့ကောင်..ငယံ...။
....အေးဘာတုန်းကွ....။
.....မင်း နွယ်ကိုကြည့်စမ်း...ပေါင်ကွတကွတနဲ့ လမ်းလျောက်နေတယ်နော်....။
.....အေး..ဟုတ်တယ်ကွ...ကြည့်ရတာ...ဟိုဘဲက ကိုင် လိုက်ပြီနဲ့တူတယ်...။
.....အေးဟုတ်လောက်တယ်...ကွ။ သူ့ပုံစံကြည့်စမ်း ရေစိုပြီး ဖုဖောင်းနေတာပဲ။
.....အေးဟုတ်တယ်...ငါတောင်ကိုင်ချင်လာပြီ...။
.....မင်းကလည်းကွာ...အခုမှကိုင်ချင်တာကြနေတာပဲ.. အရင်ကတည်းက မင်းဦးရင်မင်းလိုး၊ငါဦးရင် ငါလိုးမယ် ပြောထားတဲ့ဟာကို..။
.....ဟီးးးးဟုတ်တယ်ကွ။ အခုငါအရမ်းလိုးချင်တယ်ကွာ ဖန်စမ်းပါဦး လွင်မိုးရ...။
.....ဟ...တစ်ဆောင်ထဲနေတာကွာ...အပေါ်တက်ပြီး တက် လိုးယုံပဲပေါ့ကွာ...ဟားဟားဟား....။
.....အေးဟုတ်တယ်ကွာ...ငါလည်းမထိန်းနိုင်တော့ဘူး လာအခုနေ သူအဝတ်လဲနေတုန်းရှိမှာ သွားကြအောင်။
ကျုပ်တို့နှစ်ကောင်လည်း မူးမူးနဲ့ နွယ့်ရှိတဲ့အပေါ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့တယ်။ သူ့အခန်းရှေ့ရောက်တော့ တံခါးကို ဖွင့်ကြည့်တော့ ပွင့်သွားတယ်။ ကျုပ်တို့သောက်နေလို့ တံ ခါးလော့မချတာနေမယ်။ ကျုပ်တို့အခန်းထဲ ဝင်ပြီးလော့ချလိုက်တယ်။ အဲဒီတော့မှ နွယ်က အလန့်တကြားနဲ့......
....ဟဲ့...ဟဲ့...နင်တို့နှစ်ကောင်ဘာလာလုက်တာတုန်း...သွားသွား...ငါအဝတ်လဲလိုက်ဦးမယ်။
ကျုပ်တို့ကသူ့ဝတ်စလစ်ကိုမြင်ပြီး လီးတွေတောင်နေပြီလေ။ သူက သူ့စောက်ဖုတ်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကာပြီး နောက်တစ်ဖင်က နို့ကိုကာထားတယ်။ အဲဒီမှာပဲ ကျုပ်က......
......ကွယ်မနေပါနဲ့ဟာ ငါတို့အကုန်မြင်ပြီးပါပြီ....။
.....ဟင်...နင်တို့က ဘာလုပ်မလို့..ငါ့အခန်းထဲဝင်လာတာတုန်း....။
.....အေးနင်မေးတော့ ငါဖြေတာပေါ့ဟာ...နင့်ကိုလိုးမလို့ဟေ့...လိုးမလို့ဟ....။
....နင်...နင်တို့မလုပ်နဲ့နော်...သူငယ်ချင်းအချင်းချင်းတွေ ကို....။
......သူငယ်ချင်းမို့ ပိုလိုးချင်တာ..ကဲ ငယံရေး မင်းလျှာ အစွမ်းပြလိုက်ကွာ....။
ကျုပ်နွယ့်အနားသွားပြီး နွယ့်ကိုအိပ်ယာပေါ်မှာ ချုပ်ထားလိုက်တယ်။ ငယံက နွယ့်ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး နွယ့်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုယတ်တော့တာပဲ.....။
ငယံကနွယ့်စောက်ဖုတ်ဝကို သူ့ရဲ့ စံချိန်မီလီးကြီးကိုတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်လိုးလိုက်တယ်...။
.....ဗြစ်တစ်...တစ်..ဗြိ.....။
.....အားးးး ယံ နင်ဟာကြီးကအကြီးကြီးပဲ...အားးး ငါ့ဟာ လေးကွဲသွားပြီလားမသိဘူး...မလုပ်ကြပါနဲ့ဟာ...။
နွယ်ကတောင်းပန်ပေမယ့်မရတော့ဘူး။ ငယံလီးကြီးကဖြေးဖြေးချင်း အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။
....ဗြိ..ဗြိ...ဗြိ...
...အ...အ...အမလေး....
....ဗြစ်...ဗြစ်...ဗြစ်...
...ဗြစ်....ဗြစ်...ဗြစ်....
....ဖွတ်...ဖတ်...ဖတ်...
...အ့....အ့...ယံရယ်...နာလိုက်တာ...။
....ဗြစ်..ဗြစ်...ဒုတ်...
.....အား....အမလေးးးလေးးး
ငယံလီးကရှည်တော့ နွယ့်သားအိမ်ကိုသွားထောက်မိတယ်နေမယ်။ နွယ်ခမျာ့ ငယ်သံတောင်ပါတယ်။ အော်ချလိုက်တာများ။
......ဗြိ...ဗြိ...ဗြစ်...ဗြစ်....
.....အိုးးး...အားးး...အားးးး
....ဖတ်...ဖတ်....ဖတ်..ဖတ်...
ငယံက ပေါင်ကြားထဲလိုးနေတုန်း ကျုပ်က နွယ့် မျက်နှာလေးကိုကျုပ်ဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ ကျုပ် ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်နားကိုလီးတေ့ပေးလိုက် တယ်။
.....ဘာ...ဘာ..လုက်မလို့လည်း လွင်မိုးရာ....။
....နွယ်...ငါ့လီးကိုစုပ်ပေးစမ်းပါ...။
.....ဟာ...ငါမစုပ်တတ်ဘူးဟာ...အ...အ...အ...ယံဖြေးဖြေးဟ...အောင့်တယ်...။
......အေးပါ...ငါလိုးပေးတါကောင်းလား...။
.....ဟာ...လုပ်မှာဖြင့်လုပ်ဟာ...နားရှက်စရာတွေမမေးနဲ့။
ကျုပ်ကလည်း.......။
......အော်..နွယ်ကလည်းကွာ နားရှက်မနေပါနဲ့ လီးတစ် ချောင်းလုံးတောင့် နင့်စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိဝင်နေပြီ ပဲဟာကို...။
...အင့်...အင့်...အင့်...အ...အ..အားးးး...ကောင်းတယ်... ကောင်းတယ်ဟာ...နင်တို့ကလည်း....ငါကမိန်းကလေး လေးဟာ...ရှက်တာပေါ့။
.......ရှက်မနေနဲ့ ရော့...ငါ့လီးကြီး စုပ်ပေးဦး....။
နွယ်လေးမနေသာတော့ပဲ ကျုပ်လီးကိုသူ့ပါးစပ်ထဲ ငုံပြီး စုပ်ပေးတော့တယ်။ ငယံကလည်းလိုးတာကြာလိုက် တာဗျာ...ကျုပ်ကလိုးချင်နေပြီ။ ငယံလီးက ကျုပ်ထက်ပို ရှည်တယ်။ ကျုပ်လီးက နဲနဲပိုတုတ်တယ်။ ငယံက ဆောင့်ချက်တွေမြန်လာပြီး.....
.....အ...အ...နွယ်...ငါ..ငါပြီးတော့မယ်...ဖန်း....ဖန်း..ဖတ်..ဖတ်...အီးးးးငါ..ပြီး..ပြီးပြီ...အားးးး ကောင်း လိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ...။
.....ဝျောင့် ငယံ မင်းပြီးရင်လည်း ဖယ်ဦးငါလိုးဦးမယ်။
.....အေးပါကွ..မင်းကလည်း...အခုမှပြီးတာကိုစောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားချင်သေးတာပေါ့ကွ.....။
.....နောက်မှစိမ်ကွာ...ဒီမှာ ငါတင်းနေပြီ....။
.....အေးပါကွာ...အေးပါ....။
ငယံက နွယ့်ကိုယ်ပေါ်ကနေဖယ်ပေးတယ်။ ကျုပ်က နွယ့်ကို လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ စောနကမှ ငယံလိုးထားတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက နောက်ကိုပြူးထွက်လာ တာပေါ့။ လီးရည်ကောစောက်ရည်ကော အိုင်နေတာပဲ။ ကျုပ်လည်း နွယ့်ဖင်ဘက်ကိုနေရာယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လီးကြီးကို သ်ူစောက်ဖုတ်ဝတေ့ပြီး အားရပါးရဆောင့်ထည့်လိုက်တယ်...စောနကမှ တချီပြီးထားတဲ့စောက်ဖုတ်ဆိုတော့ အဝင်ချောနေတာပဲ။
....ဗြစ်...ဗြစ်...ဗြစ်....ဗြစ်....
....အ...အား....အားးး အမလေး...ရှီးးးးး....နင်တို့လီးတွေ ကလည်းဟာ အကြီးကြီးတွေပဲ...ရှီးးးးး။
.....ဗြစ်...ဗြစ်...ဗြစ်....
....ဖွတ်...ဘူ...ဖွတ်...
....ဖတ်...ဖတ်...ဖတ်...
ကျုပ်ကနွယ့်ရဲ့ဆံပင်ရှည်ကြီးတွေကို ဆုကိုင်လိုက် ပြီး..ဆံပင်ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။
.....ဗြွတ်...ဗြွတ်...ဗက်...ဗက်...ဗွတ်...
.....ဖတ်...ဖတ်...ဖတ်...ဖတ်...
.....အားးး...အ....အားးးး...ရှီးးးး ဆောင့်ပါဟ ဆောင့်... ငါ့ကိုဆောင့်ပေးပါ...အားးးးး။
ကျုပ်ကနောက်ကဆောင့်လိုးတုန်းမှာပဲ ငယံက နွယ့် ရှေ့ကိုသွားပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပါးစပ်ကို လိုးတော့တာပဲ။
ကျုပ်တို့လိုးပြီးတော့ ခဏနားကြတယ်ဗျ။ နွယ်က လည်းကျုပ်တို့လီယကိုကြိုက်သွားတော့တာ။ ခဏနား ပြီးတော့ ကျုပ်က နွယ့်ဖင်ကို ဆီဆွတ်ပြီးထပ်လိုးတယ်။ ငယံကလည်း အောက်ကနေလီးမိုးထောင်ပြီး နွယ့်ကိုဆောင့်ချခိုင်းတယ်။ လီးနှစ်ချောင်းနဲ့ လိုးတော့ နွယ့်ခမျာ အော်ဟစ်နေတာပဲ။ သူအော်လေ ကျုပ်တို့က ဖီးပိုတတ် လေ ပိုဆောင့်လိုးလေပါပဲ။ ကျုပ်ဖင်လိုးပြီးတော့ ငယံ ကတလှည့်ဖင်လိုးတယ်။ ကျုပ်က စောက်ဖုတ်လိုးတယ်။ အဲနေ့က မမောနိုင်လိုးကြတာ ညနက်မှတော်ကြတယ်။ ထမင်းလေးဘာလေးစားပြီး သုံးယောက်တစ်ခန်းထဲပဲ ပေါင်းအိပ်တော့တယ်။ ကျုပ်က ဖလက်ပြပေမယ့် ငယံ ကတော့ မပြသေးဘူး နွယ့်ကို အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားခိုင်းပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ထပ်လိုးနေတယ်လေ။
မနက်ရောက်တော့ အဲဒီကောင်မထနိုင်ဘူး။ ကျုပ် လည်း နေမြင့်မှနိုးတယ်။ နွယ်ကတော့ ထပြီးချက်ပြုတ် နေပြီရှိမယ်။ ကျုပ်လည်း တစ်ကိုရေသန့်ရှင်းလုပ်ပြီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာတော့ နွယ်က ကျုပ်ကိုကျော ပေးပြီး ပန်းကန်တွေဆေးနေတာ။ နွယ်ကရေတောင်ချိူး ပြီးပြီ။ သနပ်ခါးအဖွေးသားလေးနဲ့။ ကျုပ်သူ့အနောက်က နေ သူ့ကိုသိုင်းဖက်လိုက်တယ်။
....ဟော...လွင်မိုး နိုးပြီလား....။
....အင်း...နိုးပြီ..မွှေးနေတာပဲဟာ။ ကျုပ်လည်း သူ့အနံ့ လေးကိုရှုပြီး လီးကတောင်လာတယ်။ သူဖင်ကြားအမြောင်းလိုက်သွားကပ်နေတယ်။ နွယ်ကအောက်ခံဝတ် မထားဘူး။ အပိုင်ပဲဆိုပြီး သူ့ကိုဘေစင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကော့အောင်ပြင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ထဘီ လေးကိုအသာမတင်လိုက်ပြီး တောင်နေတဲ့လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်တေ့ပြီး ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။
......ဟယ်...နင်တို့တွေတော်တော်ထန်နေတာပဲ...အ...အ...ဖြေး..ဖြေးဖြေး...အီးးးး...။
ကျုပ်လည်း နောက်ကနေ သူ့ဘော်လီအောက်လက်သွင်းလိုက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ရင်း နောက်က နေ အသားကုန်ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ ကျုပ်လိုးပြီးတော့ နွယ်က ထမင်းပြင်ပေးနေတုန်း ငယံလည်းနိုးပြီး အောက် ထဏ်ဆင်းလာတယ်။ နွယ်ကသူ့ကိုကျောပေးပြီး ကုန်းပြီး ပန်ကန်တွေချပေးနေတာ။ ဒီတော့ ငယံက နွယ့်ကိုဖက်လိုက်ပြီး ထဘီလှန်တင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲလီးတေ့ပြီး ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ ကျုပ်ထမင်းစားနေတဲ့ စားပွဲတောင် လှုပ်ခါနေတာ။
နောက်ပိုင်း ကျုပ်တို့သုံးယောက်လုံး နေ့နေ့ညည မရှောင်ဘဲ ကြုံရာနေရာမှာ ကျုပ်ကလိုးလိုက်၊ ငယံကလိုး လိုက်နဲ့ စာသင်နှစ်တွေကိုဖြတ်သန်းကြတယ်လေ။ နွယ့ လည်းအဆောင်မှာနေရင် အဝတ်ကိုမဝတ်တော့တဲ့အခြေ နေဖြစ်ကုန့တယ်လေ။
....ပြီး....
No comments:
Post a Comment