Tuesday, April 5, 2022

တူမ အကိတ်ကြီး-၁

 


 တူမ အကိတ်ကြီး

"ကိုကို ရယ် သိပ်ချစ်တာပဲ၊ ကိုကို နဲ့ တွေ့ချင်လှပြီ"

"ကိုကိုလည်း ချစ်လေး နဲ့ တွေ့ချင်တာပဲကွာ၊ အခု မကြာခင်တွေ့ရတော့မှာပဲဟာ၊ အဲဒီ အချိန်ကျမှ တဝကြီး ချစ်မယ်နော်"

အထက်ပါစကားတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ တလလောက်က ပြောခဲ့ကြတာ၊ အခု တော့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ရပ်ကွက်တခု က ဟော်တယ် အခန်းတခုထဲမှာ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စောင့်နေတာက ကျွန်တော် ဂျိုးဇက်ဦး ခေါ် ကိုကို ဦးပဲပေါ့။ အခု အချိန်ထိ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို အသေးမစိတ်ပဲ နဲ့ အတိုချုံးရရင်တော့ဖြင့် လွန်ခဲ့တဲ့ တနှစ်လောက်က စခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော် က ငယ်ငယ်ထဲက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်းကောင်းကောင်းမသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲက ပဲ ဟေးလား ဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကို ကျွန်တော့် မိဘတွေက ရအောင် လုပ်ပေးပြီး သင်္ဘောပေါ်တင်ပေးခဲ့တာပါ။ သင်္ဘောသား ဘဝနဲ့ နိုင်ငံပေါင်းစုံကဲခဲ့ပြီး ဆယ်နှစ်လောက်အကြာမှာပျင်းလာတာနဲ့ အမေရိကန်ဆိပ်ကမ်းတခုမှာ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့ပါတယ်။ နောက်တော့ အဲဒီမှာပဲ ကြုံရာကြဘန်းလုပ်ရင်း အမေရိကန်မ တယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ခလေးနှစ်ယောက်ရ၊ အမေရိကန်အရှေ့ဘက်ကမ်းက မြို့တမြို့မှာ အခြေချနေခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုနဲ့ ကလေးတွေလည်း ကြီးတော့ မှ ပထမဦးဆုံး အကြိမ် ဗမာပြည်ပြန်လည်ဖြစ်တော့တယ်။အဲဒီမှာ သူလေးနဲ့ စတွေ့တော့တာပဲ။ သူလေး ဆိုတာက ကျွန်တော့်အမ ရဲ့ သမီး သူဇာခိုင်ဦး။ ကျွန်တော့် အမ က ကျွန်တော့်ထက် နှစ်နှစ်ကြီးတယ်။ကျွန်တော် သင်္ဘောလိုက်နေတုန်း သူက အိမ်ထောင်ကျလိုက်တယ်။ သူသမီးလေး မွေးတော့ ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်မှာ၊ နောက် ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချပြီး အမေရိကား မှာ အခြေချနေခဲ့တော့ နောက်ပိုုင်း ဖေ့ဘုပ်ပေါ်မှာ အမ မိသားစု ဓါတ်ပုံတွေ တွေ့နေရတာက လွဲရင် အပြင်မှာ မဆုံခဲ့ရဘူး။

ရန်ကုန်မှာ ပြန်ဆုံလိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော့် တူမကြီးကို တွေ့တွေ့ချင်းပဲ စိတ်ဝင်စားသွားမိတယ်။ သူမျက်နှာက အမနဲ့ ဆင်တယ်၊ ချောတယ်။ နူတ်ခမ်းပေါ်က မှဲ့လေးက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ မျက်မှန်ထူထူ အဝိုင်းကြီးကြီးကို တေလာဆွစ် မြူးဇစ်ဗီဒီယိုထဲက ဂိလို တတ်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘော်ဒီက အကိတ်ကြီး၊ ဖင်က အွန်လိုင်းပေါ်မှာ ပြန့်နေတဲ့ ဇွန်သင်ဇာ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးလိုမျိုးပဲ။ မျက်နှာကတော့ ဇွန်သင်ဇာထက်အပြန်အသတ်ချောတယ်။ ဒါတင်မကဘူး အသားအရည်ကလည်း သူ့အဖေဘက်က တရုပ်စပ်လို့ထင်တယ် ဝင်းနေတာပဲ။ တွေ့တွေ့ချင်းစိတ်ဝင်စားတယ် ဆိုတာက သွေးဆူပြီး လီးတောင်သွားတာကို မကောင်းတတ်လို့ ဖုံးဖုံးဖိဖိပြောလိုက်တာ။ ကိုယ့်တူမအရင်းဆိုတော့ မကောင်းပါဘူး အသိနဲ့ စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ထားလိုက်တယ်။ သူက အသက်နှစ်ဆယ်ကျော် သုံးဆယ်နီးပါးတော့ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်မကျသေးဘူး၊ နိုင်ငံခြားက လာဖွင့်ထားတဲ့ ကုမ္ပဏီတခုမှာ အိပ်အာလားမသိလုပ်နေတယ်။ ဆိုတော့ အလုပ်အကိုင် အဆင်ပြေနေတယ် ဆိုပါတော့။

သူ့ကာစင် ကျွန်တော့်ကလေးတွေနဲ့ သူနဲ့ ရှော့ပင်းစန်တာတခုမှာ လျှောက်သွားကြတော့ ကျွန်တော်က မလိုက်တော့ပဲ အောက်ထပ်က ကော်ဖီဆိုင်တခုမှာ ထိုင်နေခဲ့မယ်ဆိုတော့။ သူ့လက်တော့ပါတဲ့ အိပ်ကို ထားခဲ့တယ်။ အဲဒီဆိုင်မှာလည်း အင်တာနက်ရနေတော့ သူက အန်ကယ်ဂျိုးဇက်ပျင်းရင် သုံးလေ ဆိုပြီး လော့အင်ပတ်စ်ဝပ်ပေးခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်တော့ထဲလိုက်စပ်စုလိုက်တာ သူက သီချင်းတွေ နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဘလော့တခု ထောင်ထားပြီး ရေးနေတယ်ဆိုတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ဘလော့လိပ်စာကို မှတ်ထားလိုက်မိတယ်။

နောက်အမေရိက ပြန်ရောက်တော့ အီးမေး အကောင့်တခုနဲ့ သူ့ဘလော့ကို သွားပြီး မြူးဇစ်တွေ အကြောင်း သွားဆွေးနွေးလိုက်တယ်။ အဲလိုနဲ့ သုံးလေးလလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ သူနဲ့ တော်တော်လေး ရင်းနီးလာကြတယ်။ ကျွန်တော်က ပရောက်ဆီနဲ့ အိုင်ပီကို ကနေဒါအိုင်ပီ ဖြစ်အောင်လုပ်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ကနေဒါ က ဖြိုးမောင် ဆိုတဲ့ လူကြီးအနေနဲ့ သိထားခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် နေရာနဲ့ နာမည် ကလွဲရင်၊ အသက်လည်း အမှန် အိမ်ထောင်ရေးကိစ္စလည်း အမှန်ပြောထားတော့ အသက် ၅ဝကျော် ခလေးနှစ်ယောက်အဖေ မှန်းသိထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ဘလော့ စီဘောက်စ်ကနေ ဟန်းအောက် မှာ နှစ်ယောက်ထဲ ချပ်ကြတာ ကြာလာတော့ သံယောဇဉ်ဖြစ်လာကြတယ်။ အနည်းဆုံး တနေ့မှာ တယောက်နဲ့ တယောက် တနာရီလောက် မချပ်ပဲ မနေနိုင်ကြတော့ဘူး။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ငါဟန်ဆောင်ထားတာများ သိသွားခဲ့ရင် ဘယ်လိုများ နေမလဲတွေးပြီးပူပန်မိပေမဲ့ သူ့ကို ချစ်တဲ့ စိတ်က ပိုပြင်းထန်တာမို့ ဆက်ပြီးပဲ ချပ်နေမိတော့တယ်။ နောက်တော့ ချစ်တယ်လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး နှစ်ဦးသား အွန်လိုင်း ချစ်သူတွေ ဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။ သူက ဓါတ်ပုံ တွေ ပြပြီး ကိုယ့်ပုံမြင်ချင်တယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော် တော်တော်အကြံထုတ်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်က တကယ်တော့ ထိပ်ပြောင်လာလို့ ကတုံးဆံပင်နဲ့ နေလာတာ ကြာပြီ မဟုတ်လား၊ ရန်ကုန်မှာတုန်းကလည်း ကျွန်တော့်ကို သူက ကတုံး ပြောင်နဲ့ပဲ တွေ့ဖူးတာ။ ဆိုတော့ ကျွန်တော်က ဆံပင်တု အရှည်ကြီးစွတ် နေကာမျက်မှန်တတ်၊ လက်မောင်းမှာလည်း တက်တူး အတု တွေနှင့် တခါပြလိုက်တယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ပုံသိပ်မပြဖြစ်တော့။ ဟန်းအောက်က အော်ဒီယိုနှင့် ခေါ်တော့လည်း ပထမတော့ လက်ကိုင်ပုဝါတွေဘာတွေ အုပ်သေးတယ်နောက်တော့ မအုပ်တော့ သူလည်း မှတ်မိပုံ၊ ဆက်စပ်မိပုံမပေါ်ပါ။

အဲလိုနဲ့ ခြောက်လလောက် အကြာမှာ ကျွန်တော် အေးရှားဘက်သို့ ခရီးထွက်စရာပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဗမာပြည်ကို ရောက်မယ်လို့ ဘယ်သူ့ကို မှ မပြောတော့ ကိုယ့်တူမချော၊ အခုတော့ ချစ်လေး ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သော သူဇာခိုင်ဦး ကိုသာ ပြောထားတယ်။ဒါကြောင့်လည်း ဇာတ်လမ်းအစမှာ ရေးသားခဲ့သည့် စကားတွေကို ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတာပေါ့။

တူမလေးနှင့် ချိန်းထားးသောနေ့၊ ဟော်တယ်ကို ညဘက်ကျမှ ရောက်မည်ဟု ဆိုကာ တမင်ပင် ညနေစောင်းတော့မှ ဟော်တယ်လိပ်စာကို ပေးလိုက်တယ်။ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နေရာယူပြီး မီးမှောင်ချထားလိုက်တယ်။ 

တံခါးလာခေါက်တော့ မှန်ဘီလူးကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်ပြီး သူမှန်းသေခြာမှ တံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ဟင်အခန်းထဲမှာ လည်းမှောင်လို့ပါလား။လို့ သူက ပြောလိုက်သော်လည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ တံခါးကို လော့ချပြိးသည်နှင့် နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ နမ်းလိုက်တယ်။ အထိအတွေ့က ချက်ချင်းပဲ နှစ်ယောက်စလုံးကို သွေးပူလာစေပြီး မီးရောင်ရှိမရှိ ဂရုမစိုက်မိကြတော့၊ ကျွန်တော်က နဂိုကထဲက အဝတ်အစားချွတ်ထားပြီး ခါးမျာ သဘက်တထည်သာ ပတ်ထားတာမို့ အခန်းဝကနေ ကုတင်ဆီ အသွားလမ်းမှာတင် နိကပ်ဖြစ်သွားတယ်လေ။ သူ့မျက်နှာ အနှံ့ကို နမ်းရှုံ့နေရင်းက သူ့ကျောပိုးအိပ်ကလေးကို ဘေးကိုဖယ် အကျႌဘောင်းဘီတွေကို ချွတ်ကာကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲစေလိုက်တယ်။ကုတင်ပေါ်မှာ ဘရာ ပင်တီလေး နဲ့တူမလေး ပက်လက်ဖြစ်နေမှ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်ပြီး ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်လေးက အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ အရေကြည်လေးတွေ စိုနေပြီ။ သူလည်း ဟော်တယ်အလာလမ်းမှာကတည်းက တွေးပြီး ရွလာတယ်ထင်တယ်။ သူ့စောက်ပတ်ကလေးကို အသာဖြဲပြီး လျှာနဲ့ ထိုးထည့်ပြီး အသားနုနုလေးတွေကို ရက်လိုက်တယ်။ နောက်မှ စောက်စေ့လေးကို ထိုးဆွပေးတယ်။ တူမလေးက ကျွန်တော့် ပုခုံးကို သူ့လက်ကလေးတွေနဲက လှမ်းကိုင်ထားရင်းက ငြီးသံလေး ပေးပြီး အရသာခံနေတယ်။ သူအရှိန်လေးရအောင် စောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းရက်၊ စောက်စေ့လေးကို ဆော့ကစားပေးလိုက်တာ သူ့ပေါင်လုံးကြီး နှစ်ခု တရမ်းရမ်းနဲ့ ဖင်ကြီးတကြွကြွ ဖြစ်လာတယ်။ပါးစပ်ကလည်း ကိုကို ချစ်လေး ပြီးတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာတယ်။ကျွန်တော်က အကြံနဲ့ဆိုတော့ သူမပြီးခင်လိုးမှ ဖြစ်မယ်ဆိုတာသိတယ် အဲဒါကြောင့် ကုန်းထပြီး သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပြီး အတွင်းမှာ နေရာယူ၊ ဟပြဲလာတဲ့ စောက်ပတ်အဝလေးကို ကျွန်တော့်လီးထိပ်တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ အ အ ဆိုတဲ့ အသံလေးနဲ့ ကျွန်တော့်လက်မောင်းတွေကို အတင်းဆွဲလာတယ်။ စောက်ရည်တွေ ရွဲနေလို့ သိပ်အကျပ်ကြီးမဟုတ်ပဲ စေးစေးလေး တိုးဝင်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးမှာ အရသာ အီစိမ့်နေအောင် ကောင်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်တူမ အရင်းကို လိုးနေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိက စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လီးကြီး အဖုတ်ထဲ ဝင်သွားတာနဲ့ တပြိုင်နက် ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်လိုးနေမိတော့တယ်။ သူကလည်း အခုန နူးနပ်ထားလို့ ယားနေတာနဲ့ဆိုတော့ အတော်ဖြစ်နေသလိုပဲ အောက်ကနေ တက်ညီလက်ညီနဲ့ ကော့ ပေးနေတယ်။ အဲလို အချက်လေးငါးဆယ်လောက်ဆောင့်ပြီးချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်လီးကြီးက သုတ်ရည်တွေ သူစောက်ဖုတ်ထဲကို ပန်းထွက်ကုန်တော့တာပါပဲဗျာ။ သူလည်း ပြီးသွားပုံပဲ၊ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး ကို ဖက်ထားလိုက်တော့တယ်။

ခနအမောပြေသွားတော့သူက ထဖို့ကြံသေးတယ်၊ ကျွန်တော်က လွတ်မပေးသေးဘူးနေပါအူးကွာဘာညာနဲ့၊ နူးနပ်ထားရင်း သူ့နို့လေးတွေ စို့နေလိုက်တယ်။ ခနနေတော့ လီးပြန်တောင်လာတယ်၊ သူ့နားနားကို ကပ်ပြီး ချစ်လေး လေးဘက်ထောက်ပေးကွာ ကိုကို ဒေါ့ကီဆွဲချင်တယ်ဆိုတော့ အင်း ဆိုပြီး ဖင်ကုံးထတယ်။ ကျွန်တော်လည်းအနောက်က နေရာယူပြီး မှောင်ထဲမှာပဲ ကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ပြီး စိုတိုတို စောက်ဖုတ်ဝလေးကို စမ်းတေ့ပြီးထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဒေါ့ကီအားရပါးရဆွဲတာပေါ့။ သူလည်းတအင်းအင်းနဲ့ ကောင်းနေပုံပဲ၊
ဒီတချိီက နည်းနည်းလေးကြာတယ် ဒါပေမဲ့ နှစ်ယောက်စလုံးတပြိုင်နက်လိုလို ပြီးသွားတယ်။ ဒီတခါတော့ ခြေပြစ်လက်ပြစ်နဲ့ မောပန်းပြီး နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်မောကျသွားတော့တယ်။ကျွန်တော် တရေးနိုးတော့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို အသာလေးဖယ်ပြီး တူမလေး ထသွားတာသိလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့် ဝင်သွားပြီး သေးပေါက်သံရေဆေးသံတွေ ကြားနေရတယ် နောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်ပြန်လာပြီး ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ လာတိုးအိပ်နေပြန်တယ်။ ဒီတခါတော့ ကျွန်တော့်အလှည့် ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကို ဆီးသွားချင်နေပြီ။ အဲဒါနဲ့ သူ့ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပြီး အိပ်ယာက ထလာလိုက်တယ်။ နောက်ရေချိုးခန်းထဲဝင် သေးပေါက်ပြီး တော့နည်းနည်းပြန်မာလောနေပြီ ဖြစ်တဲ့ လီးကြီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ရေသေခြာဆေးကြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မှ အိပ်ယာဆီကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။ ကုတင်နားရောက်တော့ ဖျောက်ကနဲ့ အသံနဲ့အတူ အခန်းထဲက မီးပွင့်သွားတယ်။ ကျွန်တော်မှာ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းနဲ့ မတ်တတ်ရပ်ရက်သား၊ ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာပေါ်က နေပြုံးကြည့်နေတဲ့ တူမလေး။ သူ့မျက်နှာက ပြုံးနေရာက နေ ချက်ချင်းကို တည်သွားပြီး အထိတ်တလန့် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

"ဟင် အန်ကယ်ဂျိုး အန်ကယ်ဂျိုးမဟုတ်လား"

"ဟုတ်..ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြပါရစေအုံး"

"အန်ကယ်ဂျိုး လုပ်ရက်တယ် ကိုယ့်တူမ အရင်းကို အီး ရွှတ် တော်တော် မရှင်းပြနဲ့တော့ သမီးသွားမယ်"

တူမလေးကို ငိုယိုပြီး အိပ်ယာပေါ်ကထ သူ့အဝတ်အစားတွေ ကောက်ယူနေတော့ ကျွန်တော် အနောက်ကနေ အတင်းဖက်လိုက်တယ်၊

"ခနတော့ နားထောင်ပါ ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြတာ နားထောင်ပြီးမှ ချစ်လေး သွားချင်ရင် သွားပါခနလေးပါကွာ"

ငိုယိုပြီး ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ တူမလေးကို အတင်းဖက်ထားပြီး ကျွန်တော့်ဖက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖက်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာအပ်ထားပြီး တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ ဆက်ငိုနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လွတ်မပေးတော့ပဲနဲ့ သူ့ကိုှအရင်တခေါက်က ပြန်လာတော့ တွေ့တွေ့ချင်း ချစ်မိသွားတဲ့ အကြောင်း နဲ့ ပထမတော့ စကားပြော ချပ်တင်းလောက်ပဲ လုပ်မယ် ကြံပြီး အွန်လိုင်းကနေ ဆက်သွယ်မိကြောင်းနဲ့ နောက်တော့ ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး ချစ်သူတွေ ဘဝရောက်ခဲ့ရတာဖြစ်ကြောင်း၊ အဲဒါလည်း အပြင်မှာ တကယ်တွေ့ဖို့ မရည်ရွယ်ခဲ့ကြောင်း ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်မနိုင်ပဲ ချစ်လွန်းလို့ အခုလို အခြေအနေရောက်သွားရတာဖြစ်ကြောင်း တတွတ်တွတ် ပြောနေမိပါတယ်။ ကျွန်တော်သတိထားမိတော့ သူ့ရဲ့ ရိုှုက်သံလေးက ပျော့နေပါပြီ။ ကျနော့်လက်မောင်းကို သူ့လက်သည်းလေးနဲ့ ဆွဲဆိတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်က ငုံ့ကြည့်မိပါတယ်။ ကျွန်တော်ငုံ့ကြည့်မှန်းသိတော့ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ အတင်းထိုးဖွက်ပြန်ပါတယ်။နောက်တော့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့၊

"ဟွန့်သူဟာကြီးက မာနေပြန်ပြီ။ ကိုယ့်တူမ အရင်းကြီးကိုတောင်မှ မညှာမတာ၊ သွား...... ဒီဘက်ကို လှည့်မကြည့်ပဲ မီးသွားပိတ်လိုက်"

တဲ့ ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာတော့ ပျော်လွန်းလို့ တဒုံးဒုံး ခုန်နေလိုက်တာ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။  

မီးပိတ်ပြီး ပြန်လာတော့ ကုတင်နားမှာ ရပ်နေဆဲ တူမလေးကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်မိတယ်။

No comments:

Post a Comment