ရာဂလောင်စာနဲ့ တဏှာမီး -၁

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
တပ်ကြပ်ကြီး ........ ရေးသည်

မလေ အခု အလုပ်ကလည်း အနားယူလိုက်ပြီး အိမ်မှာလည်း လုပ်စရာက သိပ်မရှိတော့ အိမ်မှာ မာပျင်းနေမှာစိုးလို့ဆိုပြီး ကိုက တတ်ပေးထားတဲ့ အင်တာနက်ပေါ်မှာပဲ တနေ့လုံးနီးပါး အချိန်ဖြုန်းနေမိတာလေ။ အဲဒီမှာ အဓိကကတော့ ဖေ့စ်ဘုပ်ပေါ့။ တနေ့တနေ့ ဖေ့စ်ဘုပ်မသုံးရရင် မနေနိုင်အောင်ကို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ လူတွေက ပေါက်ကရ သီအိုရီတွေ သူတို့ထင်တာတွေကို အလကားရတိုင်း ဖေ့ဘုပ်ပေါ်ကနေ ဆရာကြီးတွေလုပ်နေကြ၊ ဖေ့စ်ဘုပ်ပေါ်မှာပဲ ကဗျာတွေရေး၊ စာတွေရေး လုပ်နေကြတာ တွေ့နေရတော့ စိတ်ပျက်လာတယ်။

တချို့တွေဆိုလည်း သူတို့ ချီးပါသေးပေါက်တာကအစ လျှောက်ရေး၊ ဓါတ်ပုံရိုက်၊ တင်နေကြတော့ ကိုယ့်ဘာသာတောင်ကိုယ် တခါတလေ တင်ချင်တဲ့ အပ်ဒိတ်လေးတွေ တင်ရမှာရှက်လာတယ်။ တချို့ဆိုလည်း ပြောချင်ရာပြောဆိုချင်ရာဆို၊ စာတောင် ဖြောင့်အောင်မရေးတတ်သူ တချို့က လာမန့်လိုက်ရင်၊ ကလော်တုတ်လိုက်၊ စွာလန်တေးလုပ်လိုက်ဖြင့်၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဖေ့စ်ဘုပ်စူပါစတားလို့ ထင်လာကြပြီး၊ လူအထင်ကြီးမည် ထင်တာတွေ လျှောက်လုပ်၊ လူအထင်ကြီးမည်ထင်သည့် ပုံတွေတင်၊ မျက်စေ့နောက်လောက်အောင်ကို ပွက်ပွက်ထနေကြသည်။

အဲဒါနဲ့ ဝက်ဆိုက်တွေ ဘလော့တွေ လျှောက်ဖတ်နေတာပဲ ကောင်းမယ်ဆိုပြီး လျှောက်ဖတ်နေမိတော့တယ်။
အဲဒီမှာ မြန်မာအောစာပေ သို့မဟုတ် လိင်မှုဆိုင်ရာပွင့်လင်း စာပေလောကကို စပြီး တွေ့ရှိရတော့တာပဲပေါ့ရှင်။ အဲဒီမှာ သဘောကျမိသွားတာလေးတခုကတော့ မာ အပြင်လောကမှာ ဘယ်သူနဲ့မှ ဆွေးနွေးလို့မရ၊ ပြောလို့မရတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြောဆိုရေးသားနေကြတာ တွေ့ရလို့ပါဘဲ။ အင်း ပြောမရဘူးဆိုပေမဲ့ လူနှစ်ယောက် သုံးယောက်နဲ့တော့ အဲဒီအကြောင်းတွေ ပြောခဲ့ကြဘူးပါတယ်။

အခုလို လျှောက်ပြောနေရင် စကားတွေက ဟိုရောက်ဒီရောက် ဖြစ်နေမှာစိုးလို့ အစကပဲ ပြောတော့မယ်နော်။ မာက အခု သက်လတ်ပိုင်းရောက်နေပါပြီ သမီးလေး နှစ်ယောက်တောင်မှ နိုင်ငံခြားမှာ တယောက်က အလုပ်လုပ်၊ တယောက်က ကျောင်းတက် လုပ်နေကြပါပြီ။ အဲဒါကြောင့်လည်း အချိန်တွေ ပိုရနေတာပေါ့။ ဟော ပြောရင်းဆိုရင်းတောင် စကားက လမ်းကြောင်းလွဲနေပြီ။

မာ အန်ထုတ်ပြချင်တဲ့ အတွေ့အကြုံက လွန်ခဲ့တဲ့ ၂၅နှစ်လောက်က စခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်ပါပဲရှင်။
မာရဲ့ လိင်မှုရေးရာ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံလို့ ပြောရမှာပေါ့၊ မထူးပါဘူး ဘယ်ကနေ ဘယ်လိုစခဲ့ရသလဲ ဆိုတာကို အားလုံးနားလည်သွားအောင် ဇာတ်လမ်းလေးလို လုပ်ရေးပြမယ်နော်။

အဲဒီ ခေတ်အချိန်အခါတုန်းက မာတို့လို ရိုးရိုးသိပ္ပံဘွဲ့ရခဲ့ကြတဲ့ သူတွေအတွက်က အလုပ်ကလည်းရှားတော့ အဲဒီတုန်းက မိန်းခလေးတိုင်းလိုလို လျှောက်ကြတဲ့ ကျောင်းဆရာမအလုပ်ကိုပဲ လျှောက်ဖြစ်တာပေါ့နော်။ ဒါတောင်မှ မြို့ကြီးတွေမှာရဖို့ဆိုတာ မလွယ်ဘူးလေ၊ ကော်ကောင်းကောင်းရှိမှ ရမှာ၊ အဲတော့ မေမေ အကြံပေးသလို၊ မာ့အဖေအမေဇာတိဖြစ်တဲ့ မြစ်ဝကျွန်းပေါ်က မြို့လေးတခုကို လျှောက်လိုက်မိတယ်၊

 အဲဒီနေရာက လူသိပ်မသိတဲ့မြို့လေး ၊ သွားရေးလာရေးကလည်း ခက်၊ သွားချင်တဲ့သူလည်း သိပ်မရှိတော့ အလုပ်ရရောဆိုပါတော့။ အဲမှာက ဖေဖေ့ရဲ့ ညီနှစ်ဝမ်းကွဲ  မိသားစုက ရှိ၊ နေစရာ စားစရာလည်း ပူဖို့မလိုဘူးဆိုတော့ မာ့ အဖေအမေကလည်း စိတ်ချတယ်လေ။ ဖေဖေတို့က အိမ်ထောင်ကျပြီးတာနဲ့ မြို့ကိုတက်လာခဲ့တာ ဆိုတော့ သူတို့က အဲဒီမြို့နဲ့ အဆက်အသွယ်ပြတ်နေတာ ကြာပြီ။ မာတောင်မှ အခု အသက်အရွယ်အထိ ရောက်ဖူးတဲ့အခေါက်က လက်ချိုးရေလို့တောင် ရလောက်တယ်။ အမျိုးဆိုပေမဲ့ နည်းနည်းတောင် စိမ်းသလို ဖြစ်နေရတယ်။

အဲလိုနဲ့ အလုပ်အသစ်ကို ရင်တခုံခုံနဲ့ ဝင်ခဲ့တော့တာပေါ့ရှင်။ အဲဒီမှာ မာ့ ဦးငယ်တို့လင်မယားက ဈေးထဲမှာ ကုန်မျိုးစုံရောင်းတဲ့ဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတယ်။ နောက်သူက ရပ်ကွက်ကောင်စီလား ဘာလား အဲလို အရပ်လူကြီးလည်း လုပ်သေးတယ်။ သူတို့မှာ သားတယောက်ပဲရှိတယ်။ သားလေးက ခုမှ ဆယ်တန်း ၊ ဦးငယ်နာမည်က ဦးမြင့်မြတ်၊ ဇနီးက ဒေါ်တင်တင်၊ သားက မျိုးမြင့်တဲ့။

ဦးငယ်တို့အိမ်က ပျဉ်ထောင်ပျဉ်ခင်း နှစ်ထပ်အိမ်၊ အပေါ်ထပ်မှာ အခန်းနှစ်ခန်း နဲ့ အိမ်ရှေ့ခန်းတခန်းရှိတယ်၊ နောက်ထပ်မှာလည်း ဧည့်ခန်း၊ အိပ်ခန်းတခန်းနဲ့ မီးဖိုချောင်ရှိတယ်။ ရေချိုးတာကတော့ အိမ်အနောက်ဘက် ခြံထဲမှာ စဉ့်အိုးကြီးတွေနဲ့ ရေဖြည့်ထားတယ်၊ အိမ်သာကလည်း ခြံထောင့်မှာ အိမ်သာကျင်း အနက်ကြီးနဲ့ ဟာမျိုးပေါ့။ ခြံထဲမှာကတော့ ငှက်ပြောပင်တွေ အခြားအပင်တွေ ၊ခြုံတွေလည်းရှိတယ်။ မာ တောင် ရောက်ကာစက ညဘက်ဆို အိမ်သာသွားရတာ ကြောက်လို့ မောင်မျိုးကိုခေါ် ဓါတ်မီးတလက်နဲ့ ဟိုထိုးဒီထိုးပေါ့၊ နောက်ပိုင်းတော့ ကိုယ့်ဘာသာ သွားလာရဲပါတယ် ဒါပေမဲ့ တတ်နိုင်ရင် မမှောင်ခင်ထဲက ဇာတ်လမ်း ရှင်းထားလိုက်တာပေါ့။

မာက အပေါ်ထပ်မှာ တခန်း၊ မောင်မျိုးက အပေါ်ထပ်မှာတခန်း၊ အောက်ထပ်က အခန်းမှာက ဦးငယ်တို့လင်မယား အိပ်ကြတယ်။ မာ အသေးစိတ်ပြောနေလို့ ပျင်းနေကြပလားမသိဘူး။ မျက်စေ့ထဲ မြင်အောင်ပါ၊ အဲဒီအချိန်က အဲဒီမြို့လေးက လောပိတက မီးကြိုးမသွယ်ရသေးဘူး ဆိုတော့  မီးစက်နဲ့ပဲမောင်းတာ ညနေစောင်းလောက်ကနေ မီးစလာပြီး ကိုးနာရီလောက်ဆို ပိတ်ရော၊ တမြို့လုံးက မှောင်မဲနေတာပဲ။

 ဦးငယ်ဆို့ အိမ်မှာ ဘက်ထရီ မီးချောင်းတွေရှိပေမဲ့ သုံးစရာမရှိရင် ဖွင့်မထားတော့ဘူး။ ပိတ်ပြီး အိပ်လိုက်တာပဲ။ အဲဒီတော့ လမိုက်ရက်ဆိုရင် တခန်းလုံးကို မှောင်ပိန်းနေတာပေါ့။ အဲဒီမှာ မာ့ကို သတိထားမိစေတာက ကြမ်းပြင်က ထိုးထွက်လာတဲ့ အလင်းရောင်ပဲ။ မာလည်း စပ်စု ချင်တာနဲ့ သွားချောင်းလိုက်တော့ ဦးငယ်တို့ လင်မယား လိုးနေကြတာကို သွားတွေ့တော့တာပဲ။ 

ပထမဆုံး အဲဒါမျိုး မြင်ဘူးတာဆိုတော့ ရင်တွေအရမ်းခုံပြီး မာ့ ပိပိလေးက အရည်တွေ ရွဲလာလိုက်တာ၊ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရပဲ၊ မာ့လက်နဲ့ပဲပွတ်ပြီး အယားဖျောက်ရတော့တယ်။ ဒေါ်လေးက အသားဖြူတော့ ပေါင်လုံးကြီးတွေက ဝင်းနေတာပဲ ဦးငယ်က ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ အပေါ်ကဆောင့်နေလိုက်တာ အားရပါးရပဲ ရှင်။

 ဦးငယ်က နေလောင်ထားလို့ အသားညိုပြီး ကျန်းမာရေးလည်းကောင်း၊ အားကစားလည်း လိုက်စားလို့ထင်တယ်၊ လေးဆယ်ကျော်ပေမဲ့ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ် လက်မောင်းတုတ်တုတ်နဲ့ ကြွက်သားတွေ အမြောင်းအမြောင်းနဲ့ပေါ့။ ပထမဆုံးအကြိမ်က လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးလုပ်နေကြလို့ အပေါ်ကကြည့်တော့ လီးနဲ့ စောက်ဖုတ် ဝင်ထွက်နေတာ သေခြာမမြင်ရပေမဲ့ မာ့ စိတ်တွေကို တအားထလာစေပါတယ်။

မနက်ကျတော့ သူတို့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ မျက်နှာပူနေတယ် ရှင့်။ နောက်ကျတော့လည်း ရိုးသွားတာပါပဲ၊ ရိုးသွားတယ်ဆိုတာက မနက်ကျရင် မျက်နှာ မပူတော့တာကို ပြောတာနော်၊  ဟို လိုးခန်းကတော့ ဘယ်ရိုးနိုင်မလဲ ညတိုင်း ထထချောင်းဖြစ်တယ်၊ သူတို့ကလည်း ညတိုင်းတော့ မလုပ်ပါဘူး၊ မလုပ်တဲ့ ညဆိုရင်တော့ ချောင်းမောကြီးပေါ့။ ခစ်ခစ်။ ချောင်းပြီးတိုင်းလည်း ကိုယ့်အဖုတ်ကို ခေါင်းအုန်းနဲ့ဖိပွတ်၊ အဲဒါမှ အားမရရင် လက်ချောင်းလေးနဲ့ ပြီးသွားတဲ့အထိ ပွတ်မိတော့တာပေါ့ ရှင်။

နောက်ပိုင်း သူတို့က ဘေးတိုက်တို့ တပေါင်ကျော်တို့လုပ်ကြမှ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်နဲ့ ဦးငယ်ရဲ့လီးကြီးကို မြင်ဘူးသွားတော့တာပေါ့။ ဒီမြို့လေးမှာက မြို့မှာတုန်းကလိုလဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဟိုဟိုဒီဒီလျောက်လည်၊ ရုပ်ရှင်သွား ၊ ရှော့ပင်းသွား ၊ အဲဒါမျိုးတွေမလုပ်ရ။ ကျောင်းသွား၊ အိမ်ပြန်၊ အစာစား၊ ညအိပ် အာ့တာပဲ ခြာလပတ်လည်နေတော့ စိတ်ကလည်း လိင်ကိစ္စပဲ အမြဲနိုးကြွနေသလို ဖြစ်နေရတာပေါ့ရှင်။

အလုပ်တူလုပ်တဲ့ထဲမှာကလည်း လူပျိုလူလွတ်က မရှိ၊ အာသာဖြေဖို့ နီးစပ်ရာလိုက်ရှာရင်းကမှ မောင်မျိုးကို သတိထားမိတော့တယ်။ အရင်ကတော့ ကိုယ့်မောင် နှစ်ဝမ်းကွဲဆိုတော့ ကလေးလိုပဲ သဘောထားတာလေ။ ဦးငယ်တို့က မောင်မျိုးကို ဆယ်တန်းမို့ စာလေးဘာလေး ပြပေးဖို့ အကူညီတောင်းတာနဲ့ ညဘက်မအိပ်ခင် မောင်မျိုးကို သူ့အခန်းမှာ အိမ်စာလုပ်တာ သွားကြီးကြပ်ပေးရတယ်ရှင့်၊ တခါတလေ သူ့ကို ပုစ္ဆာလုပ်ခိုင်းလိုက်ပြီးတော့ ကိုယ်က သူ့အိပ်ယာပေါ်လှဲပြီး စာအုပ်တခုခု ဖတ်နေလိုက်တယ်၊ ဘက်ထရီမီးလည်း ချွေတာ သူ့ကိုလည်း စောင့်ရင်းပေါ့။

 သူ့ကိုယ်ကလည်း လိင်စိတ်ကြွနေလို့လား မသိဘူး၊ မောင်မျိုး မျက်စေ့ကစားတာကို မာက ချက်ချင်း သတိထားမိတယ်ရှင့်။ မာ့ ဘော်ဒီက မော်ဒယ်တွေလို ခတ်မိုက်မိုက်တော့ မဟုတ်ဘူး၊ အဟိ။ ရုပ်ကလည်း အသင့်အတင့်ပါ။ လူက နည်းနည်းလေး တုတ်တယ်၊ စည်ပိုင်းလို ဝတုတ်လုံးနေတာ မဟုတ်ပေမဲ့ နည်းနည်းတော့ ပြည့်ပြည့်လေး ခေါ်ရမယ်၊ ဖင်လုံးတွေကလည်းကြီးလို့ လမ်းလျှောက်ရင် တုံတုံနေတတ်တယ်။ နို့ကတော့ သိပ်မကြီးပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ပြားချပ်ချပ်တော့ မဟုတ်ဘူးလေ၊ ဖရဲသီးလောက်မကြီးပေမဲ့ သရက်သီးလောက်တော့ ရှိပါတယ်။

ကိုယ်က လိင်စိတ်ကြွပြီး ရွနေတဲ့အချိန် မောင်မျိုးကလည်း မျက်စေ့ကစားတော့ ကိုယ့်ပိပိလေးကလည်း စိုထိုင်းထိုင်းဖြစ်လာရတယ်။ အဲဒီမှာ ဘဝရဲ့ ပထမဆုံးသင်ခန်းစာ ရလိုက်တာကတော့ အဖိုနဲ့အမကို ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဘယ်လိုပဲ အမျိုးတော်တော် ဆိပ်ကွယ်ရာမှာ မထားသင့်ဘူးဆိုတဲ့ သင်ခန်းစာပါပဲရှင်၊ အရွယ်ရောက်ကာစ မောင်နှမအရင်းတောင် တခန်းထဲ တအိပ်ယာထဲ မိဘမျက်ကွယ်ရာမှာ ပေးမနေ၊ ပေးမအိပ်သင့်ဘူး ဆိုတာကို ဗမာမိဘတွေ နားလည်ဖို့ သင့်နေပြီလို့ပဲ ပြောပါရစေတော့။

ညကလည်း တိတ်ဆိတ်၊ အပေါ်ထပ်မှာလည်း မာ တို့နှစ်ယောက်ထဲ၊ မောင်မျိုးလေးကလည်း လူပျိုပေါက်၊ လူက ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်၊ မာ့ထက်တောင်အရပ်က နည်းနည်းမြင့်ချင်နေပြီ။ မာကလည်း ပုတယ်လေ အရပ်က ၅ပေလောက်ပဲ ရှိတာကိုး။ မိန်းခလေးဗီဇ ကိုယ့်အပေါ်မှာ ယောက်ျားလေးတွေက စိတ်ဝင်စားမှုရှိတာကို သဘောကျကြတယ်မလား၊ ညအိပ်ကာနီး လည်ဟိုက်လေးဝတ်၊ အောက်ခံဘောင်းဘီမပါပဲ ထမိန်ပျော့ပျော့ အသားတွေဝတ်နဲ့ ကောင်လေး မျက်စေ့ကြီးပြူး ၊ ကယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်၊ ပုဆိုးအောက်က သူ့ဟိုဟာလေး ထောင်ထောင်ထလာတာကို ကြည့်ပြီး သဘောကျနေမိတာ၊  အဲလိုမောင်မျိုးလေးကို အရုပ်လေးလို သွားကစားမိတာက မာ့ ရဲ့ အမှား ပါပဲ၊

==========================================

 တနေ့တော့ မိုးလေးအေးလို့ အိပ်ငိုက်နေတဲ့အချိန် မောင်မျိုးတယောက် စာလုပ်တာကိုစောင့်ရင်း သူ့အိပ်ယာမှာပဲ အိပ်ပျော်သွားမိတယ်၊ မောင်မျိုးက ကြမ်းပေါ်မှာပဲထိုင်ပြီး စားပွဲလေး သေးသေးလေးပေါ်မှာ စာလုပ်နေတာပေါ့၊ သူ့အိပ်ယာဆိုတာကလည်း ကြမ်းပေါ်မှာ ဖျာချခင်းထားပြီး ခေါင်းအုန်းတလုံး စောင်ပါးတထည်နဲ့ ခြင်ထောင်ကို အမိုးပေါ် လိပ်တင်ထားတာပဲလေ။ သူက အိမ်စာလုပ်ပြီးတော့ မာ့ကို မနိုးတော့ပဲ မီးပိတ်ပြီး မာ့ဘေးမှာ ဝင်အိပ်လိုက်တယ်၊ တရေးနိုးတော့ သတိထားမိတယ်၊ မိုးကလည်းကောင်းနေတုန်း၊ စောင်တထည် ထည်းအောက်မှာ မောင်မျိုးနဲ့နှစ်ယောက် ကိုယ်ငွေ့လေးနဲ့ နွေးနေတာရယ်၊

ဒီအချိန်ကြီးကျမှ ကိုယ့်အိပ်ယာ ဖျာအေးစက်စက်ကြီးဆီ ထမလျှောက် မသွားချင်တော့တာတွေရယ်၊ မောင်နှမတွေပဲလေ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ဆက်ပြီး အိပ်နေလိုက်မိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ မာ့ဖင်နှစ်လုံးကြားက မာမာ အချောင်းကြီးကိုလည်း သတိထားလိုက်မိတာနဲ့ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုံပြီး မျက်လုံးလည်း ကျယ်သွားတယ်။ ဘယ်အချိန်ထဲက မာ့ထမိန်က ခါးပေါ်လှန်တက်နေသလဲ မသိဘူး၊ မာ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ မောင်မျိုးရဲ့လီးကြီး ညှပ်နေတာ နွေးနွေးကြီးပဲ၊ မာ့ပိပိက အရေတွေတောင် တစိမ့်စိမ့်ယိုကျလာတယ်။

 သူလီးထိပ်ကြီးကလည်း မာ့ ပိပိ နူတ်ခမ်းလေးကို လာထိနေတယ်လေ။ မာ့ပိပိလေး ယားသလို ဖြစ်သွားတာနဲ့ နောက်ကို ဖင်ကော့လိုက်မိတာ၊ မာ့ ပိပိနူတ်ခမ်းလေးတွေက မောင်မျိုးရဲ့ လီးထိတ်ဖူး ဖောင်းဖောင်းကြီးနဲ့ ပွတ်မိသွားတော့ အားကနဲတောင် ယောင်ပြီး အော်လိုက်မိတော့မလို့၊ ကံကောင်းတယ်။ မာက မောင်မျိုးများ နိုးသွားမလားလို့ အသာလေး မလှုပ်မရှား ငြိမ်နေလိုက်တော့မှ မောင်မျိုးက တကယ်မအိပ်သေးတာ သိရတော့တယ်။

မာ့ ပေါင်ကြားထဲကိုပဲ သူ့ဟာကြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ကော့ထိုးနေတာကိုး၊ ခနလေးပါပဲ သူ့လီးကြီးက အရည်ပူပူတွေ ပန်းထည့်လိုက်ပြီးတော့ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ မာ့ပေါင်ပေါ်မှာ အကုန်ပေကုန်တာပေါ့၊ မာလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိလို့ အသာငြိမ်နေလိုက်မိတယ်၊ ခနနေတော့ သူ့ အသက်ရှုသံတွေက ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားပြီး အိပ်ပျော်သွားပုံပဲ၊ သူ့လီးကြီးလည်း အရင်ကလောက် မမာတော့ဘူး ပျော့ပျော့လေး ဖြစ်သွားတယ်။ ခနနေတော့ မာလည်း အသာလေး သူ့အိပ်ယာကထလာခဲ့ပြီး မာ့အခန်းထဲ ပြန်သွားအိပ်လိုက်တော့တယ်။

အဲလိုနဲ့ မာတို့ နှစ်ယောက်က မနက်ကျရင်တော့ ဟန်မပျက်နေကြပေမဲ့၊ ညကျတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး မာ့ပေါင်နှစ်လုုံးကြား၊ မောင်မျိုးဒုတ်ကြီး ထည့်ထည့်ပွတ်ပေးနေတာကို ခံနေတာ အသားကျလာတယ်။ နောက် မောင်မျိုးက တဆင့်တက်ပြီး မာ့ရင်သားတွေကို ကိုင်ဖို့ကျိုးစားလာတယ်။ မာလည်း သူကိုင်ရလွယ်အောင် ညဘက် ဘရာဇီယာမဝတ်တော့ပဲ နေလိုက်တယ်။ အိုး ကောင်လေးက မထိရဲထိရဲနဲ့ ကိုင်တာပေမဲ့ မာ့တကိုယ်လုံး ကြက်သည်း တဖျန်းဖျန်းထတယ်။ မာ့ နို့သီးခေါင်း နှစ်လုံးကလည်း မာတောင်ပြီး ချွန်နေတော့တာပဲ။ မာ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိလိုက်မိရင် ကျင်တက်သွားတာပဲ။ မာ့ပါးစပ်က အော်မငြီးမိအောင် စောင်စကို ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ကိုက်ထားရတော့တယ်။

အဲဒါတွေက နေ့တိုင်းတော့လည်းဟုတ်ပါဘူး၊ မာ့စိတ်ထနေတဲ့ အချိန်မျိုးမှာသာ အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်။ မာအိပ်ပျော်သွားပုံပေါက်တာနဲ့ ကောင်လေးက စာအုပ်တွေချပြီး အိပ်ယာထဲ ဝင်လာတော့တာပါပဲ။

===========================================

တညမှာ မိုးလေးအေးအေးနဲ့ မာ့ ကိုယ့်အိပ်ယာပေါ်မှာပဲ မှေးကလေး အိပ်ပျော်သွားတာ၊ မာ့ပိပိလေးကို တခုခုလာထိတော့ နိုးသွားတယ်၊ မာ့ထမိန်ကလည်း ခါးပေါ်လိပ်တက်နေပြီး လက်ချောင်းလေးက မာ့ပိပိလေးကို ပွတ်သတ် ပေးရင်းက မာ့အစေ့လေးကိုလည်း ဖိပြီးပွတ်ပေးတော့ မာ့ပိပိလေးထဲက အရည်တွေ စိမ့်လာတာပေါ့ အံမာ ကောင်လေး အတတ်ကောင်းတွေ တတ်လာပြီပေါ့လို့ အမှောင်ထဲမှာပြုံးရင်း ငြိမ်ခံနေလိုက်တယ်။

ခါတိုင်းဆို သူ့လိင်ချောင်းနဲ့ ပိပိနူတ်ခမ်းလေးကို ပွတ်ဆွဲရင်း အရည်တွေပန်းထွက် ပြီးသွားလေ့ရှိပေမဲ့ အခုတခါက လက်ချောင်းနဲ့ ဆွလာတာဆိုတော့ အရမ်းကို ကောင်းလည်းကောင်း မာလည်း အသက်ရူသံတွေ မြန်လာတော့တာပေါ့ရှင်။ မာ့ဖင်လည်း အငြိမ်နေလို့မရတော့ပဲ တလှုပ်လှုပ်တရွရွနဲ့ ဖြစ်လာရတာပေါ့။ နောက်တော့ မာ့ပိပိလေးမှာ လေပူပူမှုတ်သလို ခံစားရပြီး ပျော့နွေးနွေး စိုစွတ်စွတ်လာထိတယ်ရှင့်။

မာ ရုတ်တရက်လန့်သွားပေမဲ့ ပေါင်ကြားက ဆံပင်နဲ့ ခေါင်းအထိအတွေ့ကြောင့် မာ့ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ ရက်ပေးနေမှန်းသိလိုက်တယ်။ မာ့ ပေါင်းတွင်းကြောလေးတွေ အကြောဆွဲသလို တဒုတ်ဒုတ်လုပ်ခတ်ရင်း မာ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားတော့တာပါပဲရှင်။ မာ စောင်စကိုဆွဲပြီး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကိုက်ထားလို့သာ အသံထွက်မသွားတာ၊ ဒါတောင် အီးအီး အားအား အသံတော့ နည်းနည်းထွက်သွားသေးတယ်ရှင့်။
ဒါပေမဲ့ သူက မနားပါဘူးရှင်၊ ကျမပိပိလေးကို ဆက်တိုက် သူ့လျှာ နွေးစိုစိုကြီးနဲ့ ရက်လိုက်၊ လျှာထိပ်လေးနဲ့ အစေ့လေးကိုထိုးလိုက်၊ ပိပိလေး အတွင်းထဲကို လျှာစောင်းနဲ့ ထိုးထည့်လိုက်၊ ဆက်လုပ်နေတာပါပဲ။ မာ့ကိုယ်ထဲက သွေးတွေ ပြန်ဆူလာတယ်ရှင့်။ မာလည်း သူ့ပိုပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်လို့ကောင်းအောင် ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်မိတယ်။ သူ့လျှာကြီးကရှင် မာ့တကိုယ်လုံးကို ကော့ပျံနေရအောင်ကို ကောင်းနေတော့တာပဲ။ ခနနေတော့ သူ ထထိုင်လိုက်တာ မာသိတယ်၊ သူဘာလုပ်တော့မယ် ဆိုတာကိုလည်း မာရိပ်မိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ မာမတားဖြစ်တော့ဘူး၊ ဒီအခြေအနေထိ ရောက်နေမှတော့ မထူးတော့ဘူးလို့ မာလည်းတွေးမိတယ်လေ။

သူ့ညာဘက်တတောင်ကို မာ့ ဘယ်ဘက်ဂျိုင်းအောက်လောက်မှာ ထောက်ပြီးမှ သူ့ရဲ့ နွေးနွေးမာမာ ထပ်ဖူးကြီးက မာ့ပိပိလေးလေးကို တိုးဝင်လာတယ်။ အား။ မာမခံနိုင်ဘူး အရမ်းပြည့်သိပ်ကျပ် နေသလိုပဲ။ မာ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ အရည်တွေနဲ့ ရွဲနေလို့သာ တော်သေးတယ်။ ဒါတောင်မှ သူအသာလေးဖိလိုက်တော့ မာ့ပိပိလေး ပြဲတော့မလားထင်မိတယ်။ သူ့ရဲ့လထိပ်ကြီး မာ့ပိပိလေးထဲ လက်နှစ်လုံးလောက်ဝင်ပြီးမှ သူက မာ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်တက်လိုက်တယ်။

သူက တတောင်နှစ်ဘက်မှာပဲ အားယူရင်းက ဝင်သလောက်လေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက် လုပ်ပေးနေတယ်။ နောက်တော့ ပြန်ထိုးထည့်တိုင်းမှာ နည်းနည်းချင်းပိုဝင်အောင် ဖိဖိသွင်းလာတယ်။ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကလည်း မာ့လည်ပင်းလေးတွေ မေးရိုးလေးတွေကို နမ်းလာတယ်။ ဟင် သူ့ဆီက အရက်နံ့ရသလိုပဲ။ ကောင်လေး ရဲဆေးများ သွားတင်လာသလား။ ဒီလိုမြို့ကလေးတွေမှာ ဒီအရွယ်ကောင်လေးတွေ အရက်သောက်တာကတော့ သိပ်မဆန်းသလိုပေမဲ့ လည်ပင်းမှာ ရှကနဲ့ စူးသွားတော့ ဟင်၊ နူတ်ခမ်းမွှေးတိုတိုကြမ်းကြမ်းတွေ၊ မာ ရုတ်တရက်လန့်သွားတယ်။ မျိုးမြင့် မဟုတ်နိုင်တော့ဘူး၊

" ဟင်.. အို..ရှင်ရှင်..အူး...ဝူး..."

မာရုပ်တရက် လန့်သွားလို့ အရုန်းမှာ သူ့ နူတ်ခမ်းကြီးတွေက မာ့ နူတ်ခမ်းလေးတွေကို ငုံဖိကပ်ထားတယ် မာ့ကို အသံမထွက်အောင်ပေါ့၊ နောက် အတင်းစုပ်နမ်းနေတယ်၊။ အောက်က လိင်ချောင်းကြီးကလည်း မာ့ပိပိလေးထဲကို အတင်းတိုးဝင်လာတော့တယ်။ နာလွန်းလို့ မာ့က သူ့ကိုယ်ကြီးကို အတင်းတွန်းပြစ်ဖို့ ကျိုးစားပေမဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကို မာ ဘယ်တွန်းနိုင်မလဲ။

သူကလည်း တအားကို သွက်ပါတယ်ရှင်ရယ်။ မာ့ပိပိလေးထဲက သူ့အတန်ကြီးကို အဆက်မပြတ် သွက်သွက်လေး အသွင်းအထုပ်လုပ်ပြီး မာ့နူတ်ခမ်းတွေ လျှာတွေကို အတင်းစုပ်နမ်းနေတော့ မာ့တကိုယ်လုံးမှာ အားတွေလည်း ကုန်ခန်းပြီး မာ့တင်ပါးကြီးတွေက အလိုလို ကော့ပျံပေးနေမိပါပြီ ရှင်ရယ်။ ခုမှတော့ ဘာထူးမှာတော့လဲလို့လည်း အတွေးဝင်သွားမိပြီလေ။

မာ့ဆီက တုန့်ပြန်လာတာကိုလည်း သူကသိပုံရတယ်။ မာ့ ဂျိုင်းနှစ်ဘက်အောက်က သူလက်ကိုလျှိုထည့်ပြီး ၊ မာ့ပုခုံးကို ဆွဲလို့ဖိဖိပြီး လိုးပါတော့တယ်။ မာ့ဟာလေးက ကျပ်ကျပ်တည်းတည်းလေးပေမဲ့ အရည်တွေ ရွဲနေတာကြောင့်ရယ် သွေးကလည်း ပူနေတာကြောင့်ရယ်ကြောင့် မနာတော့သလိုပါပဲ။ မာလည်း အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့နေပြီလေ။ ဘာမှ ခေါင်းထဲမှာ မစဉ်းစားမိတော့ဘူး၊ တောင်ပေါ်ကိုပဲ အမြန်ရောက်အောင် ပြေးတက်နေမိတာနဲ့ တူတူပဲ။

မာ့ကိုယ်လေးက အကြောအခြင်တွေ တအားကိုတောင့်တင်းပြီး ဘယ်လိုခံစားမှုမျိုးမှန်းကို မသိရတဲ့ ကောင်းခြင်းမျိုးနဲ့ ပြီးသွားပြီး စိမ့်နေတော့မှ သူ့အတန်ကြီးထဲက နွေးနွေးအရည်တွေ မာ့ပိပိလေးထဲ ပန်းထွက်လာတာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ တမျိုးကြီးပါပဲ ရှင်။ မာ့ အခုနက နာကျင်မှုတွေကိုတော့ နည်းနည်း သက်သာသွားစေတယ်။

" ရှင်..ဘယ်သူလဲဟင်.."

" ဦးငယ် ပါ သမီး ရယ်၊ "

" ဟင် ဦးငယ်၊ ရက်စက်လှချည်လား ဦးငယ်ရယ်၊ ဦးငယ်မို့ လုပ်ရက်တယ်နော်"

" ဦးငယ်မှားသွားပါတယ် သမီးရယ်၊ ဦးငယ် စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ"

အခန်းထဲမှာ မှောင်မဲနေသေးတာမို့ လူကိုမမြင်ရပေမဲ့၊ ဦးငယ်မှန်းသိတော့ ဘာကို ပြောရမှန်းမသိတော့ပါဘူးရှင်၊ စိတ်ပဲဆိုးရမလား၊ ဝမ်းပဲသာရမလား၊ ဘာမှန်းကိုမသိတဲ့ ဖီလင်ကြီးပါ။ ဦးငယ်တို့လင်မယား လုပ်နေကြတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း ဦးငယ်ရဲ့ တောင့်တင်းလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကိုကြည့်ရင်း မာ့အပေါ်မှာသာ တက်ဖိခဲ့ရင်ဆိုပြီး ရင်တဖိုဖို ဖြစ်နေခဲ့ရဘူးတော့၊ အခု တကယ်လည်း ကိုယ့်ကို တက်လိုးလိုက်တာ ခံလိုက်ရတော့ တမျိုးကြီးခံစားနေရတာပေါ့။

 ဦးငယ်ကလည်း တောင်းပန်သာနေတာ သူ့လိင်တန်ကြီးကို မာ့ပိပိလေးထဲက မဆွဲထုတ်သေးဘူး၊ သူ့ကောင်ကြီးက အရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်လို့သာ နည်းနည်းလေး ပျော့သွားသလို ရှိနေတာ၊ မာ့ပိပိလေးထဲ စိမ်ထားတုန်း၊ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုတော့ သူ့တံတောင်ပေါ်မှာပဲ အားပြုထားလို့ မာခံနိုင်တာလေ။

" ဦးငယ် ကို အရမ်းစိတ်ဆိုးသွားလားဟင်"

ဦးငယ်က မာ့ နားအောက်နား လည်ပင်းနားလေး ကပ်ပြောတော့ သူ့လေပူမြှင်းကလေးရယ်၊ သူ့နူတ်ခမ်းမွှေး အတိုလေးတွေရယ်က ယားကျိကျိ နဲ့ မာ့တကိုယ်လုံး ကြက်သည်းထသွားသလိုပဲ။ မာ့ပေါင်ခြံထဲကလည်း အကြောတွေ နည်းနည်းလှုပ်သွားသလိုလို။ ဦးငယ်ကလည်း မာ့ကိုယ်လုံးက အလှုပ်ရှားမှုကို သိတယ်ထင်ပါရဲ့။ ဦးငယ်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီးက တဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်မာလာတယ်။

" ဆိုးတာပေါ့လို့၊ ဦးငယ်က မီး ကို မညှာမတာ ဟိုဒင်း တက်ပြုတာကို"

မာ့ အသံကပဲ ညုသံလေး ပါသွားလို့လားမသိ၊ ဦးငယ်က တိုးတိုးလေးရီပြီး မာ့နူတ်ခမ်းလေးတွေကို သူ့နူတ်ခမ်းနဲ့ မထိတထိ တို့လှုပ်ရင်းက။

" အဲဒါဆိုရင်လည်း ဦးငယ်က တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ၊ စိတ်မဆိုးပါနဲ့တော့လို့"

ဟောကြည့် ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ မာ့ပိပိလေးထဲ အဝင်အထွက်လုပ်နေပြီ။ ခုန  မာ့လည်ပင်းနား သူ့နူတ်ခမ်းတွေနဲ့ မထိတထိလုပ်ကထဲက မာ့ပိပိလေးမှာ အရည်တွေစိမ့်နေပြီဆိုတာ မာသိတယ်လေ။ အခုတော့ အဲဒါကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး သူက မာ့ကိုလိုးနေပြီ။ မာ့ရဲ့လက်တွေကလည်း အလိုလို ဦးငယ်ရဲ့ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်တွယ်မိနေပြီ၊ မာ့ပိပိလေးထဲမှာ နာသလိုခံစားနေရပေမဲ့ အရမ်းကိုကောင်းတဲ့ အရသာတခုက ပိုပြီးစိုးမိုးနေတော့ နာရကောင်းမှန်းကို မသိပါဘူးရှင်။

မာ နောက်တကြိမ် ကာမအရသာ အထွပ်အထိပ်ကို ရောက်သွားရပြန်ပါပြီကော။ မာ့လက်သည်းတွေနဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ကျောပြင်ကြီးကို ကုတ်ခြစ်မိပြီး ဦးငယ်ကို တင်းတင်းကြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ဦးငယ်ကတော့ မာ ပြီးသွားမှန်းသိလို့ထင်တယ်၊ သူ့လီးမာမာကြီးကို မာ့ပိပိလေးထဲ စိမ်ထားရင်း မာ့ ပိပိလေးအတွင်းထဲက ရှုံ့ချည်ပွချည် ဖြစ်နေတာကို ဇိမ်ခံနေတယ်။ မာ့တကိုယ်လုံး ပြန်ပြီး ပျော့ခွေကျသွားတော့မှပဲ သူက စပြီး အသွင်းအထုတ်ပြန်လုပ်ရင်း စိမ်ပြေနပြေ လိုးနေတော့တာပဲရှင်။

မာကပဲ ကံကောင်းတာလား၊ မသိ။ ပထမဆုံး အပျိုု စင်ပန်းကို ဆွတ်ခူးခံလိုက်ရတာ။ သူများတွေဆီက ကြားဖူးတာတော့ ဘာမှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး။ နာတာပဲရှိတယ်လို့ ပြောကြပေမဲ့။ မာ့အတွက်တော့ အရမ်းကို ကောင်းတာပါပဲရှင်။ အဲဒါကြောင့်လည်း နောက်တော့ မာက လိင်ကိစ္စကို အရမ်းမက်မောတတ်တဲ့ မိန်းခလေး ဖြစ်လာခဲ့တာလား မသိပါဘူးရှင်။ နောက်တခါ ဦးငယ်ရဲ့ လိုးချက်တွေ မြန်လာတာနဲ့အမျှ မာ့ရဲ့အရသာကလည်း ပြန်တက်လာပြန်ပါရောရှင်။ ဒီတခါတော့ မာ့အပြီး ဦးငယ်အပြီးဟာ တချိန်ထဲကျတာမို့ ကာမအရသာ အစစ်အမှန်ကို ခံစားသိရှိခဲ့ရပါတော့တယ်ရှင်။

အဲဒီညက အဲဒီ အချီအပြီးမှာ ဦးငယ်က မာ့နူတ်ခမ်းလေးတွေကို နမ်းရင်း သွားတော့မယ်လို့ နူတ်ဆက်သွားတော့ ဟုတ်ကဲ့ ဦးငယ်လို့ပဲ ပြောလိုက်မိတယ်။ မနက်ကျတော့မှ နာလိုက်တာ၊ မာ့ပိပိလေးထဲမှာ ကျိန်းစပ်နေတာပဲ လမ်းလျှောက်ရင်တောင် ပွန်းသလိုဖြစ်နေတာမို့ ကျောင်းတရက် ခွင့်ယူပြီး အိမ်မှာပဲ နေမကောင်းဘူးဆိုပြီး အိပ်နေခဲ့မိတယ်။

============================================

အင်း ကောင်မလေးတော့ နည်းနည်းတော့ အီနေမှာပဲဆိုတာ ကျူပ်သိတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ မတတ်နိုင်ဘူးလေ၊ ဒီလို မြို့သူနုနုလေးမျိုးက ဒါပထမဦးဆုံး ဝါးဖူးတာဆိုတော့ ဆီဦးထောပတ်များ သုံးစွဲရသလိုပဲ အိစိမ့်နေတာကိုး၊ ဆက်ဆံတာ နည်းနည်းကြမ်းသွားမိတယ်။ တဏှာလောဘနဲ့ တဏှာမောဟနောက်က တဏှာဒေါသ တွဲပါလာတာကိုးဗျ။ အဲဒါကြောင့်လည်း တောင်ကျောင်းက ကိုယ်တော်လေးပြောတာ လောဘတွေ မောဟတွေ ဒေါသတွေကို တတ်နိုင်သလောက် ထိန်းရမယ်ဆိုတာ။

 ဒါပေမဲ့ ဒေါသကို ထိန်းနိုင်ဖို့ဆိုတာ တော်တော် အဆင့်မြင့်တဲ့ ဘာဆိုလား အဲဒီအဆင့်ရောက်မှသာ အပြီးဖျောက်နိုင်တာဆိုတော့ ကျူပ်တို့ အဆင့်လိုမျိုးကတော့ အဝေးကြီးပါဗျာ။ အဲတော့လည်း ပန်းတိုင်ရောက်ဖို့ အဝေးကြီးလိုသေးပြီး ကိုယ့်တသက်လျှောက်လို့တောင် ရောက်မလားမသိတဲ့ ဘဝမှာ ထိုင်နားနေလိုက်တာက ပိုအကျိုးရှိမလားလို့၊ အဟီး။

ဟာ ပေါက်ကရတွေ လျှောက်ပြောရင်းနဲ့ စကားတွေ ဘယ်ကွေ့ကုန်ပြန်ပတုန်း။ အင်း ကောင်မလေးက ကျူပ်အကို ဘယ်နှစ်ဝမ်းကွဲလို့ပြောရမလဲ၊ သူ့ရဲ့သမီး၊ အင်း ဆွေမျိုး လျှောက်စပ်ရရင်တော့ တရွာလုံးကုန်သွားမယ် အကိုဝမ်းကွဲလို့သာ ထားလိုက်ပါတော့ဗျာ၊ တော်တော်တော့ဝေးပါတယ်၊ သူ့အမေနဲ့ ကျူပ်အမေကတော့ ဂျပန်ခေတ်က ကျွဲနှစ်ကောင်လို့ခေါ်တဲ့ လေယာဉ်ပျံကြီးတွေ လာလာဗုံးကြဲတိုင်း ဗုံးခိုကျင်းထဲ အတူတူ ဝင်ပုန်းကြရတာ ဆိုလား၊ ကျူပ်တို့က မွေးကာစလေးတွေတဲ့။

 အဲဒီ ဇာတ်ကြောင်းပြန်က ငယ်ငယ်တုန်းက ခနခနကြားခဲ့ရတာပေါ့။ ခုတော့လည်း မတွေ့ရတာလည်း ကြာပြီဗျ။ သူ့အဖေအမေတွေနဲ့ ရွာက ထွက်သွားလိုက်တာ လွတ်လပ်ရေးမရခင်ကထည်းက ဆိုတော့ တော်တော်ကြာပြီ ဆိုရမှာပေါ့ဗျာ။ မြို့မှာတော့ ကောင်းစားနေတယ်ထင်တာပါပဲ၊ တော်တော့်ကို အကြာကြီးနေမှ တခေါက်လောက် ပြန်ပေါ်လာတတ်တယ်။ သူ့ခလေးတွေကလည်း ရန်ကုန်မှာပဲ မွေးတာပေါ့။

ကျူပ်ကတော့ ပွဲထဲကလူပြက်တွေ ပြက်လုံးထုတ်ကြသလို၊ အင်္ဂလိပ်အဆင်း ဂျပန်အတက် ဗမာကတိုက်နေတုန်းမှာ မွေးတာဆိုတော့၊ ငယ်ငယ်ထဲက တဏှာကြောက တော်တော်ထတယ်ဗျ။ ကျူပ်တို့နဲ့ တပြိုင်နက် မွေးခဲ့ကြတဲ့သူတွေကတော့ ဗမာပြည်ရဲ့ သမိုင်းမှတ်တိုင် နှစ်တွေကိုလည်း ဖြတ်ကျော်ခဲ့ရတယ်ဗျ။ အင်္ဂလိပ်ဆီက လွတ်လပ်ရေးရတယ်ဗျာ။ ကျူပ်တို့တွေ ဘာမှန်း သေခြာမသိသေးပေမဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ ဒီမိုကရေစီကို ခံစားလိုက်ရသေးတယ်ဗျာ။

ရွာထဲမှာတောင် လူတွေ နှစ်ခြမ်းကွဲကုန်တယ် သန့်ရှင်းနဲ့ တည်မြဲ။ နောက်တော့ ပြည်တွင်းစစ်တွေနဲ့ နိုင်ငံအုပ်ချူပ်ရမဲ့ ဝန်ကြီးချူပ်က ဥပုဒ်တွေစောင့်၊ ဘုရားပေါ်ပုတီးတက်စိပ်နဲ့၊ ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိတော့ လက်ထဲသေနပ်ရှိတဲ့သူက အာဏာသိမ်းပြီး တက်အုပ်ချူပ်လိုက်တော့ ကွိသွားတာပေါ့။ ပြီးရောပဲ။ အဲဒါက ခနပါဆိုပြီး အကျီအစိမ်းရောင်တွေက အရောင်လွင့်ပြီး အဖြူရောင်ဖြစ်သွား၊ ဦးထုပ်တွေက ခေါင်းပေါင်းတွေဖြစ်၊ မဲရုံကိုလာကြ မဲပေးကြမယ်ကွာဆိုပြီး ဘာမှန်းမသိ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေကြတဲ့သူတွေကို ထောက်ခံမဲပေးခိုင်းပြီး တပါတီစံနစ်နဲ့ အစိုးရတက်လုပ်၊

ကျူပ်ကလည်း အခွင့်အရေးတခု ဘယ်လွတ်ခံမလဲ ရက်ကွက်အဆင့်မှာ အရွေးခံလိုက်တော့ ကောင်စီလူကြီးဖြစ်လာခဲ့တာပေါ့။ အကိုဝမ်းကွဲ ပါတီကလူတွေရဲ့ ကောင်းမှုလည်းပါတာပေါ့။ သူတို့က ကိုယ်ဘာမှန်းမသိခင်ထဲက ပါတီကို အတင်းဝင်ခိုင်းထားလို့သာ ဝင်ထားလိုက်တာ။ နောက်ကောင်စီလူကြီး အရွေးခံရပြီးမှ သူတို့ကို ကျေးဇူးပြန် တင်မိနေတော့တာ။

ကောင်မလေး အိမ်ရောက်လာကထဲက ကျူပ်မှာ တော်တော်တင်းနေတာဗျ အုပ်ချင်နေတာ၊ အသားအရည်က ဖြူတာမဟုတ်ပေမဲ့ ကျူပ်တို့ဆီက နေလောင်ခံထားရတဲ့ တောသူတွေနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး၊ ဝင်းနေတာပဲ။ ကိုယ်လုံးလေးကလည်း အပျိုဘော်ဝင်စက အဆီအပိုတွေ စစ်ကာစဆိုတော့ ပိန်သင့်တဲ့နေရာပိန် ဖောင်းသင့်တဲ့နေရာဖောင်းလေး ဖြစ်နေပြီလေ။ တခါတလေ နောက်ဖေးခြံထဲမှာ စဥ့်အိုးထဲက ရေခပ်ချိုးနေတုန်း တွေ့လိုက်ရတဲ့ ရေစိုထမိန်ကပ်နေတဲ့ ပေါင်တံ၊ ဖင်လုံးလေးတွေက ကျူပ်စိတ်ကို အတော်နိုးဆွနေတာပဲ။

 အရွယ်ငယ်တာချည်း သက်သက်လည်း မဟုတ်ဘူးဗျ။ ငယ်တာလေးလည်း ကျူပ်က စားဘူးပါတယ်။ ဟို ရပ်ကွက်တရားသူကြီးဖြစ်နေတဲ့ စိုးမြင့်ဆိုတဲ့ကောင်ရဲ့ သမီးလေး စန်းတင့်ဆိုတာ၊ အဲဒီကောင်မလေးက အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ရွတဲ့ဟာမလေး၊ အဲဒီကောင်မလေးကတော့ ကျူပ်တီးခဲ့ဘူးတဲ့ ဟာလေးတွေထဲမှာ အငယ်ဆုံးပဲနေမှာ။ လူကသာ ရွတာ နို့က အကြမ်းပုဂံလုံး မှောက်ထားသလောက်ပဲ ရှိသေးတာ၊ ပေါင်လုံးလေးတွေကတော့ ညိုဝင်းဝင်းလေးပေါ့၊ မာမာမြင့်လို တောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးတော့ မဟုတ်ဘူး။ ပါးမှာတော့ သေနပ်ခါးပါးကွက်ကြား ထူထူကြီးလိမ်းထားတတ်တော့၊ ဆောင့်လိုက် နမ်းလိုက်တော့ လုပ်လို့ကောင်းပါ့ဗျာ။

မာမာမြင့်ကို ကျူပ်က စိတ်သာလာနေတာ၊ လွယ်မယ်လို့ မထင်ဘူးလေ၊ အဲတော့ ချက်ခြင်းလည်း မစရဲဘူး၊ ကြည့်တာတောင် ဗြောင်မကြည့်ရဲဘူး၊ ခိုးခိုးကြည့်ရင်းနဲ့ တင်းလာလိုက်၊ အိမ်က မယ်တင်ကိုပဲ ကြုံးကြုံးပြီးဆော်လိုက် လုပ်နေရတာကလား။ အဲကောင်မလေး ချောင်းကြည့်နေပါစေလို့လည်း ဆုတောင်းရသေးသဗျ။ ချောင်းကြည့်လို့ မြင်ရအောင်လည်း မီးချောင်းကို ဘက်ထရီချိတ်ပြီးမှ မယ်တင်ကို ဆော်တာလေ။ အပေါ်ကကြမ်းမှာ ချောင်းဖို့ အကြိုအကြားတွေ အများကြီးဆိုတာ ကျူပ်သိပြီးသား၊ ကျူပ်ငယ်ငယ်ကထဲက ချောင်းလာခဲ့တာပဲဟာ။

နောက်ပိုင်း ညနက်လို့ သူအိပ်ပျော်ရင် ဟိုလှန်ဒီလှန်လေးများ မြင်ရမလားလို့ အပေါ်ထပ်ကို အသာလေး ခြေဖွတက်ပြီး သွားသွားချောင်းမိတယ်။ အဲဒီမှာ ကျူပ်တွေ့ရတာပဲ၊ သူက ကျူပ်သားကို မြူဆွယ်နေတာ တွေ့ရတယ်လေ။ ဟိုကောင်က သိပ်သိပုံမရပါဘူး။ ယောက်ျားလေးအိပ်ယာမှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားအိပ်၊  ဟိုကောင်စာကြည့်နေတုန်း အိပ်ပျော်၊ ပြီးတော့ ဟိုကောင်ကလည်း မီးမှိတ်ပြီး ခြင်ထောင်ချ ၊ ခြင်ထောင်ထဲဝင်အိပ်၊ ဟိုက်၊ ကျူပ်ထင်တာတော့ ကိစ္စတုန်းပြီပေါ့၊ အဲလိုထင်တာ၊

ဒါပေမဲ့ဗျာ ဘာသံမှ မကြားရပါဘူး။ ဒီအရွယ်ကောင်လေးနဲ့ ကောင်မလေးတွေ ဟိုကိစ္စဖြစ်ပြီဆို အသံကို ထိန်းလို့မှမရပဲဟာ၊ ကျူပ်သေခြာ နားကပ် နားထောင်တာတောင် ကြမ်းပြင်က ဘာသံမှမကြားရဘူး၊ ကျွိကျွိသံပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းတော့ ကြားသဗျ။ တခုခုတော့ ဖြစ်တယ်ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ဟိုကိစ္စတော့ ဖြစ်လားမဖြစ်လား မသေခြာဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲလို ဟိုကောင်က ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်သွားပြီးရင် နာရီဝက်လောက်ဆို ကောင်မလေးက ထလာပြီဗျဉ ကျူပ်မှာ အမြန်ဒေါင့်တနေရာမှာ သွားပုံးနေရတယ်။ ကောင်မလေးက သူ့အိပ်ယာ၊ သူပြန်သွားအိပ်ရော၊ အဲဒီမှာ ကျနော့်စိတ်ထဲ ဇဝေဇဝါဖြစ်တယ်။ ငါ့ကောင် အဲလောက်တောင် ရိုးသလားပေါ့။ နေရာချင်းတောင် လဲပြစ်ချင်တယ်လို့။

===========================================